จ้างคนทำความสะอาดบ้านเป็นการจ้างแรงงานหรือจ้างทำของ?

สวัสดีปีใหม่ 2553 กับเรื่องใหม่ๆ มาให้ เพื่อนๆ ช่วยเหลือด้วยการแสดงความคิดเห็น

เรื่องมีอยู่ว่า ---->

เพื่อนบ้าน(ซึ่งเป็นคนรับทำความสะอาดบ้านและได้ค่าจ้างเป็นรายเดือนอยู่แล้ว) เดือดร้อนเงิน มาขอความช่วยเหลือ โดยการขอยืมเงิน ครั้งละ หนึ่งหมื่นบาท จำนวน 3 ครั้ง รวมแล้วเป็นเงินจำนวนสามหมื่นบาทถ้วน (ไม่มีสัญญาการยืมเงิน) แต่เจ้าของเงินจดบันทึกไว้ในสมุด บันทึกค่าใช้จ่ายประจำวัน ว่าให้เพื่อนบ้านยืมเงินไปจำนวนเท่าไร เมื่อทวงถาม ขอคืนเงินเพื่อนบ้านไม่มีเงินจะจ่ายเงินคืน เจ้าของเงินจึงเสนอให้เพื่อนบ้าน ทำความสะอาดบ้านให้ เป็นเวลา 15 เดือน โดย จะ หักจากจำนวนเงินที่ยืมไปเดือนละ สองพันบาท แต่ไม่ได้ทำการบันทึกกับเพื่อนบ้านเพราะเกรงใจไม่กล้าให้ความกระทบกระเทือนจิตใจของเพื่อนบ้านเพราะได้ฝากกุญแจบ้านไว้กับเพื่อนบ้าน 1 ชุด ตลอดเวลา และกลัว ว่าจะถูกเอาเกลือหรือผงซักฟอกผสมกับน้ำดื่มให้กิน
ถ้าเกิดเพื่อนบ้านทำความสะอาดบ้านได้สัก 2-3 เดือนแล้วเลิกทำความสะอาดบ้านเพราะไม่ได้เงินค่าจ้างเหมือนแต่ก่อนนี้ จะสามารถฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายที่เหลือได้หรืไม่ หรือฟ้องร้องให้ทำความสะอาดจนครบกำหนด 15 เดือนได้หรือไม่ (ถ้าการทำความสะอาดบ้านถือเป็นการจ้างทำของจะสามารถฟ้องร้องได้ และต้องทำให้บ้านสะอาด แต่ในความเป็นจริงเพื่อนบ้านคนนี้ทำความสะอาดบ้านได้สะอาดระดับหนึ่ง แสดงว่าน่าจะเป็นการจ้างแรงงาน เพราะมิได้มุ่งหวังผลสำเร็จของงาน) แล้วเพื่อนๆ ล่ะ คิดว่าน่าจะเป็นอย่างไร ฟ้องร้องได้ไหม?

สัญญาจ้างแรงงานและสัญญาจ้างทำของ มีลักษณะที่คล้ายคลึงและแตกต่างกันบ้าง บางประการกล่าวคือ สัญญาจ้างแรงงานเป็นการจ้างให้บุคคลอื่นทำงานให้ แต่มิได้มุ่งถึง ผลสำเร็จของงานเป็นหลักเหมือนดังเช่นสัญญาจ้างทำของที่มุ่งถึงผลสำเร็จของงานเป็นหลัก

จ้างแรงงาน
สัญญาจ้างแรงงาน คือ สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งที่เรียกว่า ลูกจ้าง ตกลงจะทำงานให้แก่ บุคคลอีกคนหนึ่งที่เรียกว่า นายจ้าง และ นายจ้างตกลงจะให้สินจ้างแก่ลูกจ้างตลอดเวลาที่ทำงานให้

ลักษณะของสัญญาจ้างแรงงาน
(1) สัญญาจ้างแรงงานเป็นเอกเทศสัญญาอย่างหนึ่ง กล่าวคือ เป็นนิติกรรมสองฝ่ายระหว่างคู่สัญญาฝ่ายนายจ้าง และฝ่ายลูกจ้างที่มีการ บัญญัติไว้เป็นเอกเทศในลักษณะจ้างแรงงาน-จ้างทำของ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

(2) สัญญาจ้างแรงงานเป็นสัญญาต่างตอบแทนที่ก่อหนี้ให้แก่คู่กรณีทั้งสองฝ่ายโดยฝ่ายลูกจ้างมีหนี้ที่จะต้องทำงานให้แก่นายจ้าง และนายจ้างมีหนี้ที่จะต้องจ่ายสินจ้าง ให้แก่ลูกจ้างตลอดเวลาที่ทำงาน
(3) สัญญาจ้างแรงงานไม่มีแบบหรือหลักฐานเป็นหนังสือ กล่าวคือ กฎหมายไม่ได้บังคับว่าต้องทำตามแบบหรือทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นเพียงแต่ เจตนาของทั้งสองฝ่ายตรงกัน ก็ถือว่าสัญญาจ้างแรงงานเกิดขึ้นแล้ว

(4) สัญญาจ้างแรงงานมีสาระสำคัญอยู่ที่ตัวของคู่สัญญาแต่ละฝ่ายจะโอนสิทธิ และหน้าที่ตามสัญญาจ้างแรงงานให้ผู้อื่นไม่ได้ นอกจากอีกฝ่ายหนึ่งจะยินยอม ในกรณีเมื่อลูกจ้างตายลง สัญญาจ้างแรงงานย่อมระงับทายาทจะสวมสิทธิ และหน้าที่ตามสัญญาไม่ได้ แต่สำหรับกรณีนายจ้างนั้น หากสัญญาจ้างแรงงานมีสาระสำคัญอยู่ที่ตัวบุคคล ผู้เป็นนายจ้าง สัญญาจ้างย่อมระงับไปเช่นกัน

ข้อสังเกต สัญญาจ้างแรงงานอาจเป็นความตกลงในการทำงานที่ต้องใช้สติปัญญา นอกจากแรงงานก็ได้ สินจ้างในสัญญาจ้างแรงงานอาจเป็นทรัพย์สินอื่นใด โดยไม่จำกัดเพียงแค่ ในรูปเงินตราเท่านั้น และ “ลูกจ้าง” ในที่นี้ไม่ได้หมายความรวมถึง ข้าราชการ และ ลูกจ้างของกระทรวง ทบวง กรม ซึ่งมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นพิเศษ

จ้างทำของ
ความหมายของสัญญาจ้างทำของ คือ สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้รับจ้าง ตกลงรับจะทำการสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จ ให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้ว่าจ้าง และผู้ว่าจ้างตกลงจะให้สินจ้างเพื่อผลสำเร็จของงานนั้น

ลักษณะของสัญญาจ้างทำของ
1. สัญญาจ้างทำของเป็นสัญญาต่างตอบแทน ผู้รับจ้างจะต้องทำงานอย่างหนึ่งอย่างใดจนสำเร็จให้แก่ผู้ว่าจ้าง และผู้ว่าจ้างต้อง ให้สินจ้างเพื่อผลงานนั้น ทั้งนี้สินจ้างอาจเป็นเงินตราหรือทรัพย์สินอย่างอื่นก็ได้ตามแต่ จะตกลงกัน
2. สัญญาจ้างทำของเป็นสัญญาที่มุ่งถึงผลสำเร็จของงานที่ทำเป็นสำคัญ
3. สัญญาจ้างทำของเป็นสัญญาที่ไม่มีแบบ เกิดขึ้นโดยการแสดงเจตนาตกลงกัน แม้ด้วยวาจาก็สามารถ ฟ้องร้องบังคับคดีกันได้ โดยไม่ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือแต่อย่างใด